
Zgubna trucizna
Mroczna strona belle époque.
Poznań, luty 1901 roku. Jan Morawski poszukuje znanego fałszerza banknotów, ale gdy dochodzi do morderstwa, zaczyna podejrzewać, że fałszerstwo to jedynie drobny element wielkiej układanki i złowrogiego spisku. Morawski, jako jedyny podejrzany, musi znaleźć zabójcę. Prowadzi więc śledztwo bez wytchnienia: za dnia przemierza miasto, a wieczorami tańczy na karnawałowych balach i prowokuje zwierzenia, zręcznie wymykając się przy tym z zastawianych na niego pułapek matrymonialnych.
Nowy kryminał Katarzyny Kwiatkowskiej to wspaniały portret Poznania z początku XX wieku. Szerokie ulice i szemrane zaułki, nory biedoty i wykwintne sale balowe opisane tak, że można niemal poczuć zapach perfum, woń cygar, usłyszeć szelest sukien, stłumione szepty i balową muzykę.
Wyróżnienia
Nagroda Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk za najlepszą publikację o Wielkopolsce w roku 2017 w kategorii literatury popularnonaukowej i beletrystyki laudacja
Nominacja do Nagrody Wielkiego Kalibru 2018 link
Nagroda Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk za najlepszą książkę o Wielkopolsce 2017 w kategorii książek popularnonaukowych i beletrystyki link
Strona książki na portalu Biblionetka link
Strona książki na portalu Lubimy czytać link
Recenzje
...wkróce
Aktualności
„Zbrodnia w szkarłacie” nominowana do Nagrody Wielkiego Kalibru
Kapituła Nagrody Wielkiego Kalibru ogłosiła nominacje do piętnastej edycji Nagrody Wielkiego Kalibru. ”Zgubna trucizna” znalazła się w finałowej siódemce.
„Zgubna trucizna” nominowana do Nagrody Wielkiego Kalibru
„Zbrodnia w szkarłacie” znalazła się w finałowej siódemce Nagrody Wielkiego Kalibru.

Katarzyna Kwiatkowska - informacje o autorce
Autorka kryminałów retro, tłumaczka Elizabeth Gaskell. Za debiut, – Zbrodnia w błękicie – nominowana do Nagrody Wielkiego Kalibru, otrzymała specjalne wyróżnienie zasiadającej w jury Janiny Paradowskiej. Recenzenci przyrównują styl pisania Kwiatkowskiej do Agathy Christie, podkreślając jednocześnie, że jest ona świetną pisarką, a nie tylko naśladowczynią.
Kolejne powieści Katarzyny Kwiatkowskiej zyskały jej grono wiernych czytelników, którzy, podobnie jak Marek Krajewski docenili mistrzowską intrygę, doskonałe dialogi i ulegli urokowi bohaterów.
Poznanianka z urodzenia i wychowania: w domu wpojono jej wielkopolski kult oszczędności i pracy, a także szacunek dla czasu. Zafascynowana dworami wielkopolskimi, kulturą i tradycjami ziemiaństwa.
Przepada za kryminałami, a odkąd w dzieciństwie przeczytała "Morderstwo w Orient Expresie", lubi zwłaszcza ten typ, który Anglicy nazywają „cozy mysteries” – bezkrwawe i pozbawione brutalności historie, w których podstawową rolę odgrywa zagadka. Z przyjemnością pochłania kryminały historyczne, zwłaszcza Akunina, Saylora, czy Peters, choć jej mistrzami są Agatha Christie i Ross Macdonald.
Pisanie książek o przygodach Jana Morawskiego zawsze zaczyna od lektury opracowań historycznych, dokumentów źródłowych, nierzadko wyrusza w podróż po Wielkopolsce w poszukiwaniu odpowiedniego miejsca dla swoich historii.